Op zondag 6 november jl. bezochten we voor de eerste keer een voorstelling van muziekaal verhaal in de concertzaal van de Doelen in Rotterdam. Een initiatief van het Rotterdams Philharmonisch orkest om kinderen van jonge leeftijd (4+) op een laagdrempelige manier kennis te laten maken met (lichte) klassieke muziek.
Tijdens de voorstelling vertelt een BN-er een verhaal met in de hoofdrol Kaat. Het verhaal is geschreven door assistent professor, onderzoekster en docente theaterwetenschappen aan de UU Sigrid Merx. Met tussenpozen speelt het orkest een bijpassen stemmig stuk, in dit geval Schilderijen van een tentoonstelling – M. Moesorgski. Een tekenaar (Helen van Vliet) tekent live enkele tekeningen die het verhaal visueel ondersteunen en die via een camera op een levensgroot scherm in de zaal getoond worden. Alle ingrediënten voor een geslaagde multi-mediale voorstelling zijn dan ook aanwezig.
Wij bezochten met ons 4-en, 2 ouders en 2 kinderen van respectievelijk 3 en 4, de voorstelling va 16:00 uur. Lui als we waren natuurlijk met de auto gekomen uit Rotterdam Schiebroek, maar parkeren bij het concertgebouw is gewoonweg goed te doen. De voorstelling van 14:15 was reeds afgelopen en veel bezoekers waren blijven hangen zodat de kinderen zich konden uitleven bij de extra georganiseerde activiteiten die plaats vonden in het concertgebouw. Iets om te onthouden. Je kunt hier een goede middag doorbrengen met leuke muzikale en creatieve activiteiten vóór en na de eigenlijke voorstelling.
Het verhaal werd deze keer voorgelezen door Yvonne Japers. Naar onze mening iets te snel en stemtechnisch kon het ook wel beter. Maar dat is dan ook het enige minpuntje dat ik kan noemen. Het verhaal was erg leuk, het live tekenen werd door de kids als fantastisch ervaren en de "prinsessenmuziek" (zo wordt bij ons klassieke muziek genoemd) werd erg mooi gevonden. De jongste vond ook het lichtspel in de zaal geweldig: spotjes die van kleur veranderen. En zo zien we maar weer dat een kinderhand inderdaad gauw gevuld is.
Kortom een erg leuke ervaring en de kinderen vonden het geweldig. De ouders trouwens ook! Tekenend is ook dat onze jongste 1 uur heeft stilgezeten en ademloos heeft zitten kijken en luisteren met een brede smile op haar gezicht. En dat is iets wat niet zeer snel gebeurd. Alleen een goede DVD en de Ipad zorgen hier doorgaans voor. Alhoewel een kaartje niet echt goedkoop is, we hadden gelukkig nog theaterbonnen liggen, gaan wij de volgende keer (8 januari 2012) zeker weer. Een sponsor (Oma Bocholtz) is reeds gevonden, maar ook als dat niet het geval was dan nog is de slogan van een creditcard maatschappij hier wel degelijk van toepassing: “Sommige dingen zijn onbetaalbaar. Voor de rest is er ....”
Tijdens de voorstelling vertelt een BN-er een verhaal met in de hoofdrol Kaat. Het verhaal is geschreven door assistent professor, onderzoekster en docente theaterwetenschappen aan de UU Sigrid Merx. Met tussenpozen speelt het orkest een bijpassen stemmig stuk, in dit geval Schilderijen van een tentoonstelling – M. Moesorgski. Een tekenaar (Helen van Vliet) tekent live enkele tekeningen die het verhaal visueel ondersteunen en die via een camera op een levensgroot scherm in de zaal getoond worden. Alle ingrediënten voor een geslaagde multi-mediale voorstelling zijn dan ook aanwezig.
Wij bezochten met ons 4-en, 2 ouders en 2 kinderen van respectievelijk 3 en 4, de voorstelling va 16:00 uur. Lui als we waren natuurlijk met de auto gekomen uit Rotterdam Schiebroek, maar parkeren bij het concertgebouw is gewoonweg goed te doen. De voorstelling van 14:15 was reeds afgelopen en veel bezoekers waren blijven hangen zodat de kinderen zich konden uitleven bij de extra georganiseerde activiteiten die plaats vonden in het concertgebouw. Iets om te onthouden. Je kunt hier een goede middag doorbrengen met leuke muzikale en creatieve activiteiten vóór en na de eigenlijke voorstelling.
Het verhaal werd deze keer voorgelezen door Yvonne Japers. Naar onze mening iets te snel en stemtechnisch kon het ook wel beter. Maar dat is dan ook het enige minpuntje dat ik kan noemen. Het verhaal was erg leuk, het live tekenen werd door de kids als fantastisch ervaren en de "prinsessenmuziek" (zo wordt bij ons klassieke muziek genoemd) werd erg mooi gevonden. De jongste vond ook het lichtspel in de zaal geweldig: spotjes die van kleur veranderen. En zo zien we maar weer dat een kinderhand inderdaad gauw gevuld is.
Kortom een erg leuke ervaring en de kinderen vonden het geweldig. De ouders trouwens ook! Tekenend is ook dat onze jongste 1 uur heeft stilgezeten en ademloos heeft zitten kijken en luisteren met een brede smile op haar gezicht. En dat is iets wat niet zeer snel gebeurd. Alleen een goede DVD en de Ipad zorgen hier doorgaans voor. Alhoewel een kaartje niet echt goedkoop is, we hadden gelukkig nog theaterbonnen liggen, gaan wij de volgende keer (8 januari 2012) zeker weer. Een sponsor (Oma Bocholtz) is reeds gevonden, maar ook als dat niet het geval was dan nog is de slogan van een creditcard maatschappij hier wel degelijk van toepassing: “Sommige dingen zijn onbetaalbaar. Voor de rest is er ....”